Το τι γίνεται στην γειτονιά μου δεν περιγράφεται. Μαζεύονται το απόγευμα, παρκάροντας όπου βρουν κι όπως βρουν, παραγγέλνουν πίτσες, γύρους και σουβλάκια και κάθονται με τις ώρες να παρακολουθούν ποδόσφαιρο.
Είναι η μοναδική στιγμή της Ελλάδας που ο λαός συγκεντρώνεται μαζικά και δείχνει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για κάποιο γεγονός.
Το ότι η οικονομική κρίση έχει τσακίσει τα κόκκαλα των μισών Ελλήνων περνάει στο ντούκου. Καμία συγκέντρωση δεν γίνεται σε σπίτι ώστε να συζητηθεί το θέμα της. Αν η τσέπη αδειάζει δεν νοιάζει κανέναν αρκεί οι πολυεκατομμυριούχοι ποδοσφαιριστές μας να πάρουν μια νίκη.
Τόση βλακεία μαζεμένη δεν την έχω ξανασυναντήσει. Να μην έχεις στον ήλιο μοίρα και να χαίρεσαι και να στηρίζεις με σθένος αυτούς που τα έχουν τσεπώσει χοντρά για να κλωτσάνε μια μπάλα κι εσύ ο χάνος να τον κοιτάς σαν τον Θεό τον ίδιο.
Εδώ ο κόσμος καίγεται και το μ'νι χτενίζεται! Το θέμα δεν είναι ότι υπάρχουν οι κακομοίρηδες οι χάνοι, είναι που μετά το μουντιάλ θα θυμηθούν να αρχίσουν πάλι την κλάψα και την ζητιανιά και δυστυχώς με κάτι τέτοιους παίρνει η μπάλα κι αυτούς που παλεύουν με την αξιοπρέπειά τους 24 ώρες το 24ώρο.
0 σχόλια to “Μουντιάλ... ώρα για συγκέντρωση”